Inowrocław: Fragment muru obronnego

Historia się odsłania. Najdłuższy fragmentu średniowiecznego muru Inowrocławia po długim czasie przygotowań, prowadzonych rozmów niebawem będzie widoczny. Miasto zostało właścicielem działki, przez którą przechodzi południowy, największy z zachowanych współcześnie, fragment średniowiecznego muru Inowrocławia.

Przypomnijmy, że pierwszy, mniejszy – o długości 12,65 m – wschodni fragment średniowiecznego muru obronnego znajduje się przy ul. Jana Kilińskiego, nieopodal Państwowej Szkoły Muzycznej. Natomiast drugi, większy – południowy jego odcinek usytuowany jest przy ul. Kasztelańskiej. Cześć z tego muru, przebiegająca przez działkę miejską przy ul. Kasztelańskiej 22, została kilka lat temu poddana pracom konserwatorskim i wyeksponowana przy okazji modernizacji przez Miasto Inowrocław tamtejszej zabytkowej kamienicy. Przypomnijmy, że w kamienicy tej utworzono stałą wystawę archeologiczną ze zbiorami prof. dr hab. Aleksandry Cofty-Broniewskiej, Honorowego Obywatela Miasta Inowrocławia.

Dalszy, największy fragment południowy muru położony jest na granicy działek przy ul. Poznańskiej i ul. Kasztelańskiej. W przypadku ul. Kasztelańskiej 18 istniał problem, bowiem Miasto Inowrocław nie miało od tej strony dostępu do muru, ponieważ działka ta była własnością prywatną. Właściciel tej nieruchomości uzgodnił, że podaruje Miastu działkę wraz z obiektem muru miejskiego i dobudowanym tam budynkiem gospodarczym przewidzianym do rozbiórki.

Stosowany akt notarialny został już podpisany przez prywatnego właściciela z Prezydentem Miasta Inowrocławia Ryszardem Brejzą. - Miasto nabywając tę działkę będzie miało możliwość i obowiązek zadbania o fragment muru, który nie był dotychczas jej własnością. Dzięki temu zachowany zostanie dla kolejnych pokoleń też ważny element historii naszego miasta, uchroniony zostanie od dalszych zniszczeń i ewentualnej rozbiórki. To najdłuższy fragmentów średniowiecznego muru Inowrocławia – podkreśla Prezydent Miasta Inowrocławia Ryszard Brejza.

Południowy fragment muru ma długość aż ok. 50 m, z czego widoczny jest jego ok. 25 m odcinek.

Planuje się w kolejnych latach wykonanie projektu badawczego tego muru z udziałem konstruktora budowlanego, archeologa, architekta i konserwatora zabytków, potem dopiero jego rewitalizację i adaptację.

Mury obronne miasta pochodzą z przełomu XIII/XIV wieku. Wpisane są do rejestru zabytków.

Murowane fortyfikacje miejskie Inowrocławia opasały miasto na kształt nieregularnego czworoboku, z uskokiem w północno-wschodniej części, powstałym ze względu na ukształtowanie terenu. Fortyfikacje składały się z muru obronnego, szesnastu prostokątnych baszt oraz fosy. W obrąb ufortyfikowanego miasta wprowadzały trzy bramy w murach, m.in. znajdująca się od południa brama Mątewska, zwana również Poznańską i Strzelińską.