Las Schubego pod Szprotawą nie przestaje zadziwiać. Jego walory dostrzegł 100 lat temu słynny śląski botanik i przyrodnik prof. Theodor Schube. Cenił go przede wszystkim za różnorodność siedlisk i relikty puszczy pierwotnej z wielowiekowymi dębami – opowiada Maciej Boryna z Towarzystwa Bory Dolnośląskie. Schube pierwszy zwrócił uwagę na odkryte ponownie dopiero niedawno historyczne pomniki przyrody, tj. Dąb Śniadaniowy i Dąb Kotwicza. Przez las przepływa Potok Sucha, od 2019 r. chroniony jako zespół przyrodniczo-krajobrazowy o tej samej nazwie.
To także teren obszaru Natura 2000 „Borowina”, na którym zarejestrowano przeplatkę maturnę, motyla objętego w Polsce i Unii Europejskiej ścisłą ochroną gatunkową. Niektóre źródła podają, że to jedyne stanowisko jego występowania w województwie lubuskim.
Od kilku lat Las Schubego jest przedmiotem zainteresowania badaczy z Towarzystwa Bory Dolnośląskie i niezrzeszonych miłośników przyrody, co zaowocowało nie tylko odkryciami osobliwych gatunków, lecz również obiektów dziedzictwa kulturowego. I tak w sąsiedztwie Pętli Wiewióra udokumentowano ostatnio bytowanie motyla przeplatki diaminy, która oficjalnie nie występuje w regionach południowo-zachodnich Polski. No to mamy pierwszy przypadek. Wykształca jedno pokolenie w roku (czerwiec-lipiec), a jej rośliny żywicielskie to kozłek lekarski, kozłek dwupienny, kozłek całolistny.
Kolejną ciekawostką jest modraszek amandus, który obecnie występuje jako nierzadki właśnie tylko na zachodzie kraju i w pasie pojezierzy.
Na uwagę zasługują także odkryte paletka z pierwiosnkami wyniosłymi, występujące na rozlewiskach Potoku Sucha. W Polsce są pospolite w Sudetach i Karpatach, a na niżu rzadkie! Roślina objęta jest w Polsce częściową ochroną gatunkową, zagrożona na stanowiskach, na których zbiera się ją dla potrzeb przemysłu farmaceutycznego. Niedawno natrafiono także na egzemplarz pierwiosnka lekarskiego.
Las Schubego i łąki nad potokiem stanowią tereny łowieckie orła bielika. Zobaczyć go w locie to coś niesamowitego. Długość ciała bielika wynosi 74–92 cm, natomiast rozpiętość skrzydeł 193–244 cm. Gatunek jest objęty ochroną ścisłą.
Z pewnością w tak wyjątkowym lesie jeszcze niejeden ciekawy gatunek czeka na zaobserwowanie. Zapraszamy więc na łowy z aparatem fotograficznym i aplikacjami do rozpoznawania roślin i zwierząt. Doskonałym odniesieniem będzie trasa szlaku „Pętla Wiewióra”. Przy okazji można poszukać skrytek gry geocaching i zdobyć Szprotawską Odznakę Turystyczną. Warto dodać, że na temat tego niezwykłego zespołu powstał godny polecenia film dokumentalny.
Biuro Turystyki i Edukacji Regionalnej w Szprotawie