Dodatkowo – urządzenia takie jak rozruszniki serca - też muszą spełnić odpowiednie normy, które mają zagwarantować ich odporność na zakłócenia.

Obowiązujące w Polsce od dnia 1 stycznia 2020 r. wartości dopuszczalne pól elektromagnetycznych w środowisku, ustalone w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 17 grudnia 2019 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku (Dz. U. z 2019 r., poz. 2448) w zakresie częstotliwości radiowych, zostały zharmonizowane z odpowiednimi poziomami odniesienia zdefiniowanymi w Zaleceniu Rady Europejskiej 1999/519/EC z dnia 12 lipca 1999 r. w sprawie ograniczania ekspozycji ludności w polu elektromagnetycznym o częstotliwościach od 0 Hz do 300 GHz. Dopuszczalne wartości natężenia składowej elektrycznej E, w odniesieniu do wartości 7 V/m określonej w wycofanym Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003 r., zostały kilkakrotnie zwiększone.

Przyrost liczby powszechnie używanych urządzeń elektrycznych i elektronicznych skutkuje ogólną intensyfikacją środowiska elektromagnetycznego w szerokim zakresie częstotliwości, także radiowych, i komplikuje mechanizm oddziaływania PEM, łącząc zjawiska wywoływane sygnałem promieniowanym ze zjawiskami indukowanymi. Jednocześnie systematycznie wzrasta liczba pacjentów z wszczepionymi aktywnymi implantami. Uwzględnienie specyfiki zastosowania implantów tego typu oraz związanej z tym ogromnej odpowiedzialności wynikającej z potencjalnych konsekwencji ich nieprawidłowej pracy, wymuszają uregulowanie wymagań konstrukcyjnych od strony normatywnej w sposób wyjątkowo skrupulatny. Wymagania, którym musi sprostać konstrukcja aktywnych implantów medycznych, gwarantują odpowiedni poziom odporności na różnego rodzaju zaburzenia, jak już wspomniano, w racjonalnie przewidywalnych okolicznościach.

Aktywne implanty medyczne, w tym rozruszniki serca, z zasady już od momentu powstania samej koncepcji ich budowy, znajdują się w szczególnie wrażliwej grupie ryzyka, której należy zapewnić ochronę przed wpływem wielu czynników na jak najwyższym poziomie. Pole elektromagnetyczne (PEM) jest tylko jednym z nich.

Zgodnie z art. 3 Dyrektywy 90/385/EWG, wyroby medyczne aktywnego osadzania muszą spełniać wymagania zasadnicze wymienione w Załączniku 1 do tej dyrektywy, które stosuje się z uwzględnieniem przewidzianego zastosowania wyrobów. Załącznik 1 obejmuje łącznie 16 wymagań, ale część z nich zawiera jeszcze szczegółowe rozwinięcia. Jedno z wymagań (opisane w pkt 1) jednoznacznie stanowi, że wyroby muszą zostać zaprojektowane i wykonane w taki sposób, by nie zagrażały bezpieczeństwu pacjentów i nie stwarzały żadnego zagrożenia dla użytkowników ani dla osób trzecich. Ponadto wyroby należy projektować i produkować tak, aby wyeliminować lub zminimalizować, na ile jest to możliwe, ryzyka związane z dającymi się w sposób racjonalny przewidzieć warunkami środowiska (opisane w pkt 8), w szczególności takimi jak pola magnetyczne, zewnętrzna indukcja elektryczna, wyładowania elektrostatyczne, ciśnienie lub wahania ciśnienia i przyśpieszenie. Zatem Dyrektywa 90/385/EWG nakłada na projektantów i producentów szereg obowiązków gwarantujących bezpieczne użytkowanie AIMD (ang. Active Implantable Medical Devices), w tym obowiązek uczynienia AIMD odpornymi na zakłócenia w racjonalnie przewidywalnych okolicznościach.

Odzwierciedleniem tego są np. szczegółowe wymagania, odnoszące się do odporności rozruszników serca na pole elektromagnetyczne, przedstawione w normie EN 45502-2-1:2003. Wymagania te określono biorąc pod uwagę szczególne znaczenie rozruszników serca dla zdrowia i życia, a także ich konstrukcję i sposób stymulowania bicia serca poprzez generowanie impulsów elektrycznych.
Rozruszniki serca, których konstrukcja nie gwarantuje takiej odporności nie są wprowadzane do obrotu. Trafiają do niego wyłącznie rozruszniki serca odporne na działanie pola elektromagnetycznego.

Podsumowując, praca stacji bazowych nie niesie ze sobą żadnego zagrożenia dla osób z wszczepionym rozrusznikiem serca. Pamiętajmy jednak, że telefony komórkowe mogą zakłócać pracę stymulatorów, gdy znajdują się bezpośrednio w ich pobliżu. Za bezpieczną odległość, zgodnie z wynikami badań prowadzonych niezależnie przez Wireless Technology Research i The Health Council of the Netherlands, przyjmuje się 20 cm.

Serwis Samorządowy PAP włącza się w ogólnopolską kampanię informacyjno-społeczną "5G - infrastruktura przyszłości". Partnerem merytorycznym działań jest Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji.