Do spraw nieuregulowanych ustawą o finansach publicznych, do których zaliczane są m.in. opłaty za żłobek należy zastosować przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego oraz przepisy Ordynacji podatkowej w zakresie terminu płatności – wynika z wyjaśnień Regionalnej Izby Obrachunkowej w Katowicach.
W odpowiedzi na wniosek Miejskiego Centrum Edukacji w Knurowie RIO wyjaśniła, że opłaty za pobyt oraz wyżywienie w żłobku należy uznać za należności publicznoprawne, o których mowa w art. 60 pkt 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Według Izby są to dochody pobierane przez samorządowe jednostki budżetowe na podstawie odrębnych ustaw.
„Zgodnie z art. 67 ustawy o finansach publicznych, do spraw dotyczących należności, o których mowa w art. 60, nieuregulowanych niniejszą ustawą stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego i odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, w tym w zakresie terminu płatności określonego w art. 47 §1 tej ustawy” – wskazała w wyjaśnieniu naczelnik Wydziału Informacji Analiz i Szkoleń RIO Agata Syguda.
Jak wyjaśniła RIO, podstawą prawną wnoszenia przez rodziców opłat za pobyt oraz wyżywienie dzieci w żłobku jest art. 23 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3.
Wysokość opłaty za pobyt dziecka w żłobku lub klubie dziecięcym utworzonym przez jednostki samorządu terytorialnego albo u dziennego opiekuna zatrudnionego przez jednostki samorządu terytorialnego, zgodnie z art. 58 ust. 1 ustawy o opiece nad dziećmi do lat 3, ustalają w drodze uchwały, odpowiednio rada gminy, rada powiatu lub sejmik województwa. Również w drodze uchwały powinna zostać ustalona maksymalna wysokość opłaty za wyżywienie.
mr/