Grupa posłów zwróciła się do MRiT z interpelacją, w której poprosiła o wyjaśnienie zależności pomiędzy gminnymi planami miejscowymi, a nowymi planami ogólnymi, które gminy będą musiały uchwalić do końca 2025 r. Powodem interpelacji były wątpliwości mieszkańców związane ze skutkami wejścia w życie reformy planowania przestrzennego.

W odpowiedzi wiceminister Krzysztof Kukucki przypomniał, że znowelizowana w ubiegłym roku ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym utrzymała w mocy wszystkie obowiązujące w dniu wejścia ustawy w życie (24 września 2023 r.), akty planowania przestrzennego, czyli również miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. 

Wiceszef MRiT wyjaśnił, że plany te mogą być również zmieniane, zgodnie z nowym stanem prawnym. 

„Przyszłe wejście w życie planu ogólnego także nie będzie wywoływało utraty ważności obowiązujących planów miejscowych. Stanowi o tym art. 34 ust. 1a ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Ustalenia wprowadzanych planów ogólnych będą więc wiążące wyłącznie w odniesieniu do planów miejscowych uchwalanych po wejściu w życie planu ogólnego” – wyjaśnił Kukucki.

Wiceminister dodał, że plan ogólny będzie w takim samym stopniu wiążący dla ustaleń planów miejscowych jak i decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. 

Wiceminister wskazał też, że znowelizowany art. 20 upzp określa natomiast stopień tego związania w przypadku planów miejscowych, tj. że ustalenia planu miejscowego muszą być zgodne z ustaleniami planu ogólnego, na podstawie którego jest sporządzany. 

Dodane w art. 20 ust. 3 i 4 doprecyzowują, co rozumiane jest jako zgodność planu miejscowego z planem ogólnym. Wiceminister wyjaśnił, że w zakresie przeznaczenia terenu w planie miejscowym należy wskazać przeznaczenie terenu wymienione w profilu funkcjonalnym strefy planistycznej obejmującej dany teren w planie ogólnym. 

Wskazał też, że profile funkcjonalne poszczególnych stref określają przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 13m. „Ponadto badając zgodność planu miejscowego z planem ogólnym należy zwrócić uwagę na wielkości parametrów i wskaźników urbanistycznych, w tym minimalnego udziału procentowego powierzchni biologicznie czynnej oraz maksymalnej nadziemnej intensywności zabudowy” – wyjaśnił Kukucki. 

Dodał, że przyjęte w planie miejscowym wartości nie mogą przekraczać wartości brzegowych określonych dla stref planistycznych w planie ogólnym. Z kolei dla terenów wyznaczonych w granicach obszarów zabudowy śródmiejskiej, z uwagi na intensywne istniejące zagospodarowanie i wysoki stopień wypełnienia przestrzeni, dopuszcza się ustalenie w planie miejscowym o 2/3 łagodniejszych wymogów dotyczących zapewnienia powierzchni biologicznie czynnej niż wynika to wprost z charakterystyki strefy planistycznej.

Funkcjonująca od kilku miesięcy nowa ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wprowadza nowe dokumenty i narzędzia w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym: plan ogólny, sporządzany obligatoryjnie dla całej gminy oraz zintegrowany plan inwestycyjny, będący szczególnym rodzajem planu miejscowego. Oprócz tego ustawa wprowadza Rejestr urbanistyczny. Nowelizacja wyodrębnia też nowy rozdział w ustawie, poświęcony w całości partycypacji społecznej w procesie planistycznym.


mp/