RIO w Lublinie w odpowiedzi na wniosek wójta gminy Turobin w sprawie sfinansowania z funduszu sołeckiego spłaty pożyczki zaciągniętej przez Koło Gospodyń Wiejskich na budowę świetlicy wiejskiej  wyjaśniła, że wydatkowanie środków na ten cel jest niezgodne z ustawą o finansach publicznych.

Opublikowano wzór wniosku o zwrot wydatków z funduszu sołeckiego (dokument)

Jak wskazała Izba, fundusz sołecki stanowi integralną część budżetu gminy i wydatki realizowane z tych środków są ujmowane jako wydatki budżetu gminy i klasyfikowane według właściwych podziałek klasyfikacji budżetowej. Z tego względu wydatkowanie środków funduszu sołeckiego podlega rygorom określonym w ustawie o finansach publicznych. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy spłaty otrzymanych pożyczek i kredytów zostały zaklasyfikowane nie jako wydatki, lecz jako rozchody publiczne.

„Rozróżnienie między wydatkami oraz rozchodami opiera się na kryterium ekonomicznym. Wydatki należy wiązać z redystrybucją definitywną (np. zapłata za towary lub usługi, wypłata wynagrodzeń). Rozchody są związane z czasowym transferem środków” – wyjaśnił Jacek Grządka, prezes RIO w Lublinie. 

Powołując się na wyrok WSA w Gliwicach  (I SA/G1 949/15) dodał, że rozchody wynikają z konieczności realizacji zobowiązań zaciągniętych uprzednio przez jednostkę sektora finansów publicznych np. spłata pożyczki, albo wykonania obowiązków umownych polegających na udostępnieniu publicznych zasobów finansowych innym podmiotom np. udzielenie pożyczki. Wydatki publiczne mają charakter ostateczny, czyli bezzwrotny, a rozchody publiczne cechuje zwrotny charakter płatności.

Zdaniem Izby wyodrębnienie rozchodów umożliwia zachowanie przejrzystości budżetu.

mr/