W związku z przedłużającymi się pracami rządu nad nową ustawą o rynku pracy i służbach zatrudnienia wejście w życie tej reformy od 1 stycznia 2025 r. „wydaje się nierealne” – ocenił prezes Związku Powiatów Polskich Andrzej Płonka.
Prezes Związku Powiatów Polskich zwrócił się do resortu zdrowia z wnioskiem o wprowadzenie do porządku obrad najbliższego zespołu ds. zdrowia Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego tematu dotyczącego stanu prac nad projektem ustawy o rynku pracy i służbach zatrudnienia oraz planowanego terminu wejścia w życie nowych regulacji.
Szef ZPP zwrócił uwagę, że projekt nowej ustawy o rynku pracy i służbach zatrudnienia miał wejść w życie 1 stycznia 2025 r.
„Tymczasem z informacji dostępnych na stronie Rządowego Centrum Legislacji wynika, że projekt nawet nie został skierowany na Stały Komitet Rady Ministrów. Biorąc pod uwagę skalę przewidzianych w projekcie zmian, zwracamy uwagę, że publiczne służby zatrudnienia potrzebują odpowiedniego vacatio legis do organizacyjnego przygotowania się do stosowania ustawy, w tym przeszkolenia pracowników. W tych warunkach, utrzymanie 1 stycznia 2025 r. jako terminu wejścia w życie ustawy wydaje się nierealne” – ocenił Płonka.
Jednym z najważniejszych celów rządowego projektu ustawy o rynku pracy i służbach zatrudnienia jest zwiększenie skuteczności urzędów pracy i trwałości zatrudnienia.
Projekt przewiduje m.in. poszerzenie grupy klientów powiatowych urzędów pracy (PUP) o osoby bierne zawodowo. Osoby te będą mogły skorzystać z pomocy doradcy zawodowego w kwestiach takich jak rozwiązanie problemów zawodowych, wybór ścieżki kariery, zmiana kwalifikacji, uzyskanie informacji zawodowej, określenie predyspozycji zawodowych oraz pomoc pośrednika pracy.
Wprowadzony zostanie tzw. pakiet aktywizacyjny, umożliwiający łączenie kilku form pomocy kierowanych do jednego bezrobotnego. Zostanie on wprowadzony z myślą o tych bezrobotnych, wobec których niezbędne jest zastosowanie wielopoziomowego, kompleksowego wsparcia, aby umożliwić im powrót i utrzymanie się na rynku pracy, zmianę kwalifikacji lub podjęcie pierwszego zatrudnienia.
Wprowadzony zostanie również "staż plus" polegający na ułatwieniu nabywania nie tylko umiejętności, ale także kwalifikacji zawodowych, premiowanych wypłatą dodatku do stypendium dla stażysty i premią dla pracodawcy.
Projekt przewiduje też nowe zasady wsparcia dla osób do 30. roku życia, które wynikają z zalecenia Rady Unii Europejskiej z 30 października 2020 r. Będą one polegały na przeprowadzaniu oceny umiejętności cyfrowych osoby do 30. roku życia rejestrującej się jako osoba bezrobotna lub poszukująca pracy. W tym celu w każdym PUP wyznaczony zostanie doradca ds. osób młodych.
Zgodnie z projektem ustawy wprowadzona zostanie pożyczka edukacyjna w wysokości do 400 proc. przeciętnego wynagrodzenia. Pozyskane dzięki niej środki można będzie wykorzystać na opłacenie, np. kosztów szkolenia, studiów podyplomowych, uzyskania dokumentów potwierdzających nabycie wiedzy i umiejętności oraz na kontynuację nauki w formach szkolnych. Po spełnieniu wskazanych warunków będzie możliwość umorzenia 20 proc. kwoty pożyczki.
Osoby bezrobotne bez względu na wiek będą mogły ubiegać się o bon na zasiedlenie (w obecnym stanie prawnym z tej formy pomocy mogą skorzystać osoby bezrobotne do 30. roku życia). Rozwiązanie to jest odpowiedzią na szerokie zainteresowanie tą formą pomocy pośród bezrobotnych, także tych powyżej 30. roku życia.
Kolejne rozwiązanie zawarte w projekcie dotyczy podwyższenia do 18 lat wieku dziecka niepełnosprawnego, którego koszty opieki starosta będzie mógł zrefundować bezrobotnemu (obecnie wiek ten wynosi 7 lat).
Powiatowe urzędy pracy będą mogły zlecać działania w zakresie reintegracji społecznej na rzecz osób długotrwale bezrobotnych, w celu zmotywowania ich do podejmowania pracy. Zgodnie z regulacją bezrobotny będzie uczestniczył w danej formie aktywizacji przez 4 godziny dziennie w okresie nieprzekraczającym 6 miesięcy.
Ponadto wprowadzony zostanie obowiązek przeprowadzenia przez doradcę ds. zatrudnienia rozmowy z każdą osobą rejestrującą się w PUP w celu ustalenia jej sytuacji, potrzeb i możliwości wejścia lub powrotu na rynek pracy. Doradcy zawodowi oraz doradcy do spraw zatrudnienia zobowiązani zostaną do stałego podnoszenia kwalifikacji i uczestnictwa w szkoleniach wzbogacających warsztat merytoryczny.
Bezrobotny będzie miał możliwość wyboru urzędu pracy, z którego usług będzie korzystać. Zniesione zostanie powiązanie osoby bezrobotnej z urzędem pracy właściwym ze względu na miejsce zameldowania.
Projekt przewiduje również wprowadzenie dodatku motywacyjnego dla pracowników publicznych służb zatrudnienia i ochotniczych hufców pracy, który będzie mógł być przyznany pracownikowi raz na 3 miesiące w wysokości do 70 proc. minimalnego wynagrodzenia za pracę.
mp/