Piotrków Trybunalski jest miastem na prawach powiatu, które położone jest w centralnej Polsce w województwie łódzkim. Jego powierzchnia wynosi blisko 68 km2. Zamieszkuje w nim ponad 73 tysięcy osób. Obecnie prezydentem miasta jest Krzysztof Chojniak, który pełni swoją funkcję od 2006 roku.

Legenda przypisuje założenie miasta, żyjącemu w I połowie XII wieku, możnowładcy polskiemu Piotrowi Duninowi zwanemu Włostowicem, który pokutując za czyn nierycerski, miał w Polsce wybudować 77 kościołów, w tym najstarszy kościół w Piotrkowie pod wezwaniem św. Jakuba. To od jego imienia ma pochodzić patronimiczna nazwa miasta, której drugi człon: Trybunalski, został nadany w czasach nowożytnych dla upamiętnienia Trybunału Koronnego - najwyższego sądu dawnej Rzeczypospolitej - mającego tutaj swoją siedzibę przez 214 lat, poczynając od 1578 roku aż do katastrofy państwa polskiego u schyłku XVIII wieku.

Pierwsza wzmianka w źródłach historycznych o Piotrkowie pochodzi z przywileju księcia krakowskiego wystawionego w 1217 roku i uważana jest za oficjalną datę powstania miasta. W 2017 roku Piotrków Trybunalski świętował będzie 800-lecie istnienia.

Piotrków Trybunalski odegrał znaczącą rolę w tworzeniu państwowości polskiej, to tutaj tworzył się dwuizbowy parlament, którego ostateczny kształt – na Izbę Senacką i Poselską - został ustalony na zjeździe generalnym zwołanym w grodzi trybunalskim przez króla Jana Olbrachta w styczniu 1493 roku. Te wydarzenia powodowały, że Piotrków był w tym okresie drugą - polityczną stolicą królestwa.

Na przełomie XVII i XVIII wieku powstały kolegia jezuitów i pijarów, które kształciły młodzież szlachecką ze znacznej połaci kraju. Nauki pobierali tu ludzie, którzy zapisali się w historii Polski jako ważne postacie życia politycznego i naukowego jak Stanisław Konarski - reformator oświaty, lub Tomasz Maruszewski i Stanisław Małachowski współtwórcy Konstytucji 3 Maja.

Kolejną bardzo ważną datą w dziejach miasta jest rok 1846, kiedy przez Piotrków poprowadzono linię pierwszej w Polsce kolei tzw. kolej warszawsko-wiedeńską. Rok później Piotrków stał się gubernią, która funkcjonowała do wybuchu I wojny światowej.

W okresie I wojny światowej, Piotrków znajdując się pod okupacją austro-węgierską, ponownie zyskał znaczenie ośrodka politycznego, będąc miejscem szczególnie ożywionej działalności patriotycznej i rekrutacji Legionów Polskich. Tutaj mieściły się Departament Wojskowy Naczelnego Komitetu Narodowego, Komenda Legionów Polskich, działały szpitale i szkoły wojskowe.

Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, Piotrków jako miasto powiatowe w województwie łódzkim, stracił swoje dotychczasowe znaczenie centrum administracyjnego i ośrodka politycznego. Odzyskał je w 1975 roku kiedy to utworzono województwo piotrkowskie. Na mocy reformy administracyjnej od stycznia 1999 roku Piotrków jest miastem na prawach powiatu wchodzącym w skład województwa łódzkiego.

Piotrków na przestrzeni dziejów był miastem wielokulturowym. Obok siebie mieszkały narodowości polska, niemiecka, rosyjska, żydowska, ormiańska. Do dziś ślady tych kultur są obecne w Piotrkowie. Jest tutaj malownicza cerkiew prawosławna, odrestaurowana Synagoga, w której mieści się biblioteka miejska, kościół ewangelicko-augsburski oraz wiele zabytkowych świątyń katolickich z dwom sanktuariami maryjnymi na czele. W jednym z nich króluje wizerunek Matki Bożej Trybunalskiej, patronki polskich parlamentarzystów.

Podkreśleniem wielokulturowej historii Piotrkowa jest wdrożenie marki turystycznej „Trakt Wielu Kultur”. Projekt ma za zadanie przywrócić do życia staromiejską tkankę, nadać jej funkcje turystyczne, kulturalne, gospodarcze i publiczne oraz wpłynąć na poprawę jakości życia i bezpieczeństwa mieszkańców.

Obecnie prezydentem miasta jest Krzysztof Chojniak, który pełni swoją funkcję od 2006 roku.