„W przypadku pracowników samorządowych wybór rekompensaty za pracę w godzinach nadliczbowych leży wyłącznie po stronie pracowników” – wyjaśnił dyrektor departamentu Administracji Publicznej MSWiA Grzegorz Ziomek.
W odpowiedzi na postulaty przedstawicieli Związku Zawodowego Związkowa Alternatywa dotyczące m.in. wynagradzania pracowników samorządowych za godziny nadliczbowe Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji wyjaśniło, że kwestie te reguluje zarówno Kodeks pracy jak i ustawa o pracownikach samorządowych. Natomiast zgodnie z art. 42 ust. 4 ustawy o pracownikach samorządowych za pracę wykonywaną na polecenie przełożonego w godzinach nadliczbowych pracownikowi samorządowemu przysługuje, według jego wyboru, wynagrodzenie albo czas wolny w tym samym wymiarze.
„W przypadku pracowników samorządowych wybór rekompensaty za pracę w godzinach nadliczbowych leży wyłącznie po stronie pracowników. Co więcej, wybierając czas wolny może być on udzielony w okresie bezpośrednio poprzedzającym urlop wypoczynkowy lub po jego zakończeniu, jednak tutaj jest już potrzebna zgoda pracodawcy” – wyjaśnił dyrektor Departamentu Administracji Publicznej MSWiA Grzegorz Ziomek.
Dyrektor Ziomek przypomniał, że w myśl art. 42 ust. 2 ustawy o pracownikach samorządowych, jeżeli wymagają tego potrzeby jednostki, w której pracownik samorządowy jest zatrudniony, na polecenie przełożonego wykonuje on pracę w godzinach nadliczbowych. W wyjątkowych przypadkach praca może być zlecona także w porze nocnej oraz w niedziele i święta.
Resort przywołał też wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 21 stycznia 2014 r. sygn. akt P 26/12, w którym podkreślone zostało m.in., że pragmatyki pracownicze, obowiązujące głównie w sektorze publicznym, z reguły kompleksowo regulują stosunki pracy określonej kategorii pracowników, uwzględniając specyfikę ich pracy. Zazwyczaj stawiają większe wymagania selekcyjne kandydatom do tej pracy, przewidują większą dyspozycyjność pracowników, znaczne ograniczenia niektórych wolności i praw politycznych i gospodarczych oraz surowszą odpowiedzialność za niewykonanie lub nienależyte wykonanie obowiązków (zwykle odpowiedzialność dyscyplinarną).
Jak wskazał Trybunał, niedogodności wynikające ze szczególnych wymagań rekompensowane są korzystniejszymi niż powszechnie obowiązujące regulacjami. Chodzi przede wszystkim o większą trwałość stosunku pracy, gwarancję wypłacalności pracodawcy w zakresie wynagrodzenia za pracę, a także wyższe niektóre świadczenia, jak nagrody, odprawy, gratyfikacje jubileuszowe, dodatkowe urlopy, a w wielu przypadkach szczególną ochroną prawnokarną funkcjonariuszy publicznych.
mr/