Przyznanie automatycznego prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego pracownikom zatrudnionym w państwowych i samorządowych instytucjach kultury budzi istotne wątpliwości – wskazał wiceminister finansów Jurand Drop. Według resortu ewentualne „trzynastki” powinny być sfinansowane ze środków własnych danego podmiotu.
O opinię Ministerstwa Finansów do poselskiego projektu nowelizacji ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej pytała w interpelacji posłanka Marcelina Zawisza. Chodziło o prace nad przepisami dotyczącymi przywrócenia „trzynastek” dla pracowników instytucji kultury.
„W mojej ocenie, uwzględniając zakres podmiotowy jednostek objętych ustawą z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym (…), cel ustanowienia tej ustawy zdefiniowany w uzasadnieniu do jej projektu, jak również status, formę organizacyjno-prawną oraz specyfikę instytucji kultury, przyznanie automatycznego prawa do dodatkowego wynagrodzenia rocznego, tj. do tzw. „13”, pracownikom zatrudnionym w państwowych i samorządowych instytucjach kultury budzi istotne wątpliwości” – wskazał w odpowiedzi na interpelację wiceminister finansów Jurand Drop.
Według resortu, ewentualne przyznanie pracownikom instytucji kultury prawa do „trzynastki” powinno być sfinansowane w ramach dotychczas planowanych środków na wynagrodzenia ogółem lub ewentualnie innych kosztów ponoszonych przez konkretne podmioty.
„Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej - instytucja kultury gospodaruje samodzielnie przydzieloną i nabytą częścią mienia oraz prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków, to mając na względzie ustanowioną w tym przepisie zasadę samodzielności majątkowej i finansowej instytucji kultury – zasadne jest, aby źródłem sfinansowania dodatkowego wynagrodzenia rocznego pracowników były środki własne podmiotu” – wskazał Drop.
Jak zaznaczył, obowiązująca ustawa celowo pomija pracowników innych jednostek, ponieważ jako podmioty niebędące jednostkami sfery budżetowej, prowadzą samodzielną gospodarkę finansową i we własnym zakresie decydują o przeznaczeniu środków finansowych pozostających w ich dyspozycji.
„Zauważenia wymaga również, że w świetle przepisów art. 9 ust. 1 – 3 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym” – wskazał wiceminister.
Dodał, że rozwiązania w zakresie wypłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego dla pracowników instytucji kultury już funkcjonują w przestrzeni prawnej, ponieważ niektóre podmioty uwzględniły w regulaminach wynagradzania m.in. prawo do dodatkowej nagrody rocznej. Jak wskazał wiceminister, nagrody w wysokości 8,5 proc. wypłacane z funduszu nagród są świadczeniem odpowiadającym „trzynastce” wypłacanej pracownikom sfery budżetowej.
„Tym samym, należy uznać, że brak takiego umocowania ustawowego, nie przesądza o pozbawieniu pracowników instytucji kultury, w ramach dotychczas posiadanych środków przeznaczonych na wynagrodzenia, prawa do przyznania podobnego świadczenia na wzór „13”, na mocy obecnych zasad wynagradzania” – wskazał Drop.
W odpowiedzi na interpelację zaznaczono, że przychylenie się do rozwiązań proponowanych w poselskim projekcie ustawy, dotyczących uznania instytucji kultury jako jednostek budżetowych mogłoby być uznane za przejaw nierównego traktowania w stosunku do innych podmiotów sektora finansów publicznych, które ze względu na formę organizacyjno-prawną nie podlegają przepisom ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym.
„Przyjęcie takiego rozwiązania, mogłoby powodować roszczenia kolejnych grup pracowniczych spoza sfery budżetowej, o uznanie ich statusu – w drodze wyjątku – jako zaliczanych do tej sfery. Takie działanie nie tylko zaburza przejrzystość finansów publicznych, ale także stanowi naruszenie przyjętego w ustawie o finansach publicznych porządku instytucjonalnego, który jest podstawą do prowadzenia gospodarki finansowej państwa w sposób przejrzysty, rzetelny i efektywny” - wskazano.
Według Ministerstwa Finansów proponowane zmiany przepisów w tym zakresie spowodują pogorszenie wyniku sektora instytucji rządowych i samorządowych, szczególnie w kontekście objęcia Polski przez Komisję Europejską procedurą nadmiernego deficytu.
mr/