Rzecznik Praw Obywatelskich zwrócił się do MSWiA o dostosowanie rozporządzenia w sprawie usuwania pojazdów, których używanie może zagrażać bezpieczeństwu lub porządkowi ruchu drogowego albo utrudniających prowadzenie akcji ratowniczej do wyroku Trybunału Konstytucyjnego, który uznał za niekonstytucyjne uzależnienie wydania pojazdu przechowywanego na parkingu strzeżonym od uprzedniego uiszczenia opłaty za jego usunięcie i parkowanie.
Wystąpienie Rzecznika jest skutkiem złożonej w biurze RPO skargi osoby, której samochód został usunięty z drogi publicznej na podstawie dyspozycji wydanej przez funkcjonariusza straży miejskiej. Autor skargi zwrócił uwagę, że powiadomienie o odholowaniu na parking strzeżony, kierowane do właściciela pojazdu przez podmioty wydające dyspozycję w tej sprawie, zawiera niezgodne z prawem pouczenie, że właściciel odbiera pojazd z parkingu po uiszczeniu opłaty za jego usunięcie i postój na parkingu.
„Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, że przepis art. 130a ust. 5c ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2021 r. poz. 450), został uznany za niezgodny z Konstytucją w zakresie, w jakim przewiduje, że pojazd usunięty z drogi pozostaje na parkingu strzeżonym wyznaczonym przez starostę do czasu uiszczenia opłaty za jego usunięcie i parkowanie (por. wyrok TK z dnia 5 grudnia 2018 r., sygn. akt K 6/17)” – napisał w liście do MSWiA Rzecznik Praw Obywatelskich.
RPO przypomniał, że w wyniku wyroku Trybunału Konstytucyjnego z obrotu prawnego wyeliminowana została norma uzależniającej wydanie pojazdu przechowywanego na parkingu strzeżonym od uprzedniego uiszczenia opłaty za jego usunięcie i parkowanie. Niekonstytucyjny przepis Prawa o ruchu drogowym utracił moc obowiązującą z dniem 13 września 2019 r.
W uzasadnieniu wzmiankowanego przez RPO wyroku Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że „dla ochrony porządku publicznego (wartości wskazanej w art. 31 ust. 3 Konstytucji) nie jest konieczne ograniczenie prawa własności właściciela pojazdu, polegające na zatrzymaniu pojazdu do czasu uregulowania należności za usunięcie i parkowanie pojazdu. (…) Obowiązek uiszczenia opłaty za usunięcie i przechowywanie pojazdu, jako warunek wydania pojazdu, ma znaczenie drugorzędne dla zachowania bezpieczeństwa w ruchu drogowym i szeroko rozumianego porządku publicznego. Jak słusznie podnosi Rzecznik, przepisy będące przedmiotem zaskarżenia mają na celu mobilizowanie kierowców do niezwłocznego uiszczenia należności publicznoprawnych. Służą one zatem zapewnieniu faktycznych wpływów z tytułu opłat publicznych do budżetów powiatów”.
TK zaznaczył przy tym, że „wyeliminowanie normy uzależniającej wydanie pojazdu od uprzedniego uiszczenia opłaty za jego usunięcie i parkowanie nie oznacza zwolnienia właściciela pojazdu z obowiązku uregulowania stosownych należności, będących dochodem budżetu powiatu. Odroczenie skutków orzeczenia jest niezbędne dla zapewnienia niezakłóconego poboru opłat za usunięcie i parkowanie pojazdów oraz dla zagwarantowania stabilności systemu finansowania zadania powiatów, o którym mowa w art. 130a ust. 5f u.p.r.d.”.
RPO zwrócił uwagę, że „pomimo zmiany stanu prawnego, do której doszło na skutek wejścia w życie powołanego wyroku Trybunału Konstytucyjnego, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji nie dokonał stosownej nowelizacji przepisów rozporządzenia z dnia 22 czerwca 2011 r. w sprawie usuwania pojazdów, których używanie może zagrażać bezpieczeństwu lub porządkowi ruchu drogowego albo utrudniających prowadzenie akcji ratowniczej (Dz.U. z 2018 r. poz. 2285) określających wzór powiadomienia o usunięciu pojazdu z drogi. Skutkiem tego, pouczenie zawarte w powiadomieniach kierowanych przez straż miejską i policję do właścicieli odholowanych pojazdów nadal zawiera informację, że +pojazd z parkingu odbiera właściciel (posiadacz) wskazany w dowodzie rejestracyjnym (pozwoleniu czasowym) pojazdu… po uiszczeniu opłaty za jego usunięcie i parkowanie+, która nie odpowiada obecnemu stanowi prawnemu i wprowadza w błąd właścicieli pojazdów”.
Mając to na uwadze RPO zaapelował do ministra spraw wewnętrznych i administracji o podjęcie działań legislacyjnych w celu dokonania stosownej zmiany treści powiadomienia.
mam/