3 grudnia odbył się pogrzeb Honorowego Obywatela Województwa Opolskiego Zbyszko Bednorza – twórcy, luminarza kultury, wielkiego patrioty. Dzień wcześniej radni województwa opolskiego uczcili jego pamięć minutą ciszy na pierwszej sesji Sejmiku Województwa.

Marszałek Województwa Józef Sebesta, który pożegnał Zbyszko Bednorza w imieniu społeczności całego regionu, mówiło podczas mszy świętej w opolskiej katedrze: - Żegnamy wspaniałego człowieka i dziękujemy mu za wszystko - za tę twórczość, którą wzbogacił nasze życie, za niezwykłą serdeczność wobec ludzi i pogodę ducha, którą obdarzał wszystkich, z którymi się spotykał. Ponoć nie ma ludzi niezastąpionych, ale w przypadku Zbyszko Bednorza trudno w to uwierzyć. Dziś, w epoce chaosu i wszechobecnej kultury masowej, coraz częściej tęsknimy do postaci szlachetnych, od których możemy się nauczyć, jak poszukiwać nieprzemijających wartości. Taką postacią był Zbyszko Bednorz.

Zbyszko Bednorz zmarł w wieku 97 lat. Urodził się 11 października 1913 roku w Skalmierzycach pod Ostrowem Wielkopolskim w katolickiej, krzewiącej wartości patriotyczne rodzinie. Po ukończeniu studiów polonistycznych w Poznaniu w 1939 roku, młody literat i redaktor katowickiego pisma „Powstaniec” wpadł w wir wojennych wydarzeń i ten czas stał się dla niego czasem próby i heroicznej walki o niepodległość Polski. W okupowanej Warszawie napisał i wydał w podziemiu znakomity esej „Śląsk wierny Ojczyźnie”, pracując w Delegaturze Rządu na Kraj.

Przez cały czas Zbyszko Bednorz był wierny swoim poglądom. Juz po wojnie, po opublikowaniu w „Gościu Niedzielnym” wiersza dedykowanego Matce Boskiej Piekarskiej na pielgrzymkę mężczyzn został aresztowany i uwięziony w stalinowskich aresztach i więzieniach za „działalność przestępczą na szkodę Ojczyzny Ludowej, w celu obalenia ustroju” – jak ujęto w sentencji wyroku. Przetrwał ten czas dzięki głębokiej miłości do swojej małżonki Róży (która w konspiracji była jego łączniczką).

W swoim pisarskim dorobku Zbyszko Bednorz miał ponad 30 książek. Prace literackie, naukowe i publicystyczne publikował m.in. w "Odrze", "Tygodniku Warszawskim", "Gościu Niedzielnym" i w "Kierunkach". W uznaniu pracy literackiej otrzymał wiele nagród ogólnopolskich i regionalnych, m.in. nagrodę literacką im. Włodzimierza Pietrzaka, nagrodę literacką Juliusza Ligonia, nagrodę im. Ks. Aleksandra Skowrońskiego, nagrodę im. Karola Miarki, Nagrodę Wojewódzką, Nagrodę Artystyczną Wojewody Opolskiego, nagrodę literacką im. Marka Jodłowskiego. W 2003 roku Marszałek Województwa Opolskiego uhonorował Zbyszko Bednorza Nagrodą Specjalną za całokształt twórczości.

W 1988 r. odznaczony został Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, natomiast 28 maja 2008 r. otrzymał pierwszy w historii Uniwersytetu Opolskiego tytuł honorowego profesora.



Źródło: Portal Urzędu Marszałkowskiego


zam. tb/