Przepisy ustawy o rachunkowości nie określają granicznej wartości środka trwałego, jaką jednostka powinna przyjąć, ustalając dla niego zasady amortyzacji – wyjaśnia resort finansów w piśmie do Regionalnej Izby Obrachunkowej w Opolu.

Zasada ostrożności i istotności

„W tym zakresie jednostki prowadzące księgi rachunkowe w oparciu o przepisy ww. ustawy zobowiązane są do stosowania nadrzędnych zasad rachunkowości, w tym zasady ostrożności i istotności” – zaznacza MF.

I wyjaśnia: zasada ostrożności zobowiązuje jednostki do uwzględnienia w wyniku finansowym, bez względu na jego wysokość, m.in. zmniejszenia wartości użytkowej lub handlowej składników aktywów, w tym również w postaci odpisów amortyzacyjnych. Natomiast określając zasady rachunkowości, należy zapewnić wyodrębnienie w rachunkowości wszystkich zdarzeń istotnych do oceny sytuacji majątkowej, finansowej oraz wyniku finansowego jednostki.

Rozporządzenie w sprawie rachunkowości

Resort wskazuje przy tym na rozporządzenie w sprawie rachunkowości. Zgodnie z jego § 7 ust. 2 pkt 6 jednorazowo, przez spisanie w koszty w miesiącu przyjęcia do użytkowania, mogą być umarzane pozostałe środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne o wartości nieprzekraczającej wielkości ustalonej w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych, dla których odpisy amortyzacyjne są uznawane za koszt uzyskania przychodu w 100 proc. ich wartości, w momencie oddania do użytkowania.

„Na koncie tym ewidencjonuje się stan oraz zwiększenia i zmniejszenia wartości początkowej środków trwałych, niepodlegających ujęciu na kontach: 011, 014, 016 i. 017, wydanych do używania na potrzeby działalności jednostki, które podlegają umorzeniu lub amortyzacji w pełnej wartości w miesiącu wydania do używania” – wskazuje MF.

Jeżeli ustalona przez kierownika jednostki wartość pozostałych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie przekracza wielkości ustalonej w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, wówczas możliwe jest ich jednorazowe umorzenie.

„Przyjęte przez jednostkę rozwiązanie w tym zakresie powinno znaleźć swoje odzwierciedlenie w stosowanych przez jednostkę zasadach (polityce) rachunkowości” – zaznacza resort.

Ujmowanie wydatków w podziałkach klasyfikacji budżetowej

Jak wskazuje MF, w świetle rozporządzenia w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów do wydatków na zakupy inwestycyjne należy zakwalifikować zakupy środków trwałych, których wartość początkowa jest wyższa od kwoty określonej w art. 16f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych nie są dokonywane jednorazowo lub gdy od nich nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych w przypadkach określonych w tej ustawie.

„W związku z powyższym w paragrafach: 606, 608, 612 i 614 mogą być klasyfikowane wydatki na środki trwałe o wartości początkowej powyżej 10.000,00 zł” – wskazuje MF. „Jednocześnie należy zauważyć, że ostateczną decyzję o sposobie klasyfikowania środków podejmuje (…) kierownik jednostki sektora finansów publicznych, który dysponuje pełnią wiedzy o stanie faktycznym określonego zdarzenia i może dokonać szczegółowej analizy charakteru danego dochodu/wydatku” - podkreśla.

Pismo MF w załączniku pod artykułem.

Źródło: RIO Opole

aba/