Rada gminy została ukarana grzywną 500 zł, bo ograniczenie liczby pracowników w związku z urlopami nie usprawiedliwia niedotrzymywania terminów
Ograniczenie liczby pracowników w związku z okresem urlopowym nie zwalnia przed obowiązkiem zachowania ustawowych terminów.
Rada gminy nie przekazała w terminie do sądu skargi wojewody na wydaną przez siebie uchwałę.
Wojewoda zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z wnioskiem o wymierzenie grzywny w trybie art. 54 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
WSA przychylił się do wniosku wojewody i wymierzył organowi stanowiącemu grzywnę w wysokości 500 zł.
Przedstawiciele rady gminy bronili się, tłumacząc, że uchybienie terminu, o którym mowa w przepisach, spowodowane było pomyłką i urlopami pracowników.
W urzędzie panowało bowiem przeświadczenie, że obowiązek wniesienia skargi do sądu ciąży bezpośrednio na wojewodzie. Natomiast w związku z okresem wakacyjnym urzędnicy pracowali w bardzo ograniczonym zakresie.
Wskazano, że wniosek wojewody może być spóźniony, gdyż został złożony trzy miesiące po przekazaniu przez radę akt do WSA. Zdaniem sądu nie uniemożliwia to jednak wymierzenia grzywny.
Jak podkreślono w uzasadnieniu orzeczenia, znajdująca się na skardze pieczęć wskazywała, że dokument wpłynął do biura rady 12 marca. Organ powinien przekazać ją sądowi w ciągu trzydziestu dni, czyli do 11 kwietnia. Jednak – jak wykazał sąd - nastąpiło to dopiero pięć miesięcy po tym terminie, 25 września. Stąd decyzja o grzywnie.
Przy wymierzeniu kary wzięto pod uwagę zarówno długi okres przetrzymywania skargi, jak i okoliczność łagodzącą - ostatecznie skargę przekazano sądowi przed nałożeniem grzywny.
W myśl art. 54 § 2 P.p.s.a. organ, którego działanie jest przedmiotem skargi, przekazuje ją sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia.
W razie niezastosowania się do tego obowiązku sąd, na wniosek skarżącego, może na podstawie art. 55 § 1 P.p.s.a. orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 P.p.s.a., czyli do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej.
/kic/Serwis Samorządowy PAP