Szprotawa: Rewitalizacja zabytkowego drogowskazu w Borowinie

Południe województwa lubuskiego to region, gdzie zachowało się najwięcej zabytków drogownictwa. A konkretnie mowa o kamiennych drogowskazach z inskrypcjami rytymi. Większość z nich powstała w 1. połowie XIX wieku, choć zdarzają się unikatowe starsze egzemplarze. Co ciekawe, co rusz odkrywane są kolejne tego typu artefakty. Na terenie samej gminy Szprotawa rejestrujemy obecnie 30 zabytkowych drogowskazów.

W 2022 roku pracownicy Muzeum Ziemi Szprotawskiej odnaleźli w Borowinie głaz z inskrypcją w języku niemieckim „Weg nach Langheinersdorf”, czyli „droga do Długiego”, o czym pisaliśmy na łamach PAP. To w sumie już trzeci w tej miejscowości. Doskonale widać go z drogi wojewódzkiej nr 297, w pobliżu przystanku autobusowego.

Ustaliliśmy, że drogowskaz nawiązywał do starej drogi z Borowiny do Długiego, a dokładnie swoistej obwodnicy omijającej dobra pałacowe – opowiada Maciej Boryna ze szprotawskiego muzeum. Hrabia von Stosch był na tym punkcie wyczulony, ponieważ znów na innym kamieniu nakazywał uzyskanie uprzedniego zezwolenia na przejazd przez folwark.
Droga w kierunku Długiego wiodła obecną ul. Wiatrakową, przecinała Potok Sucha i obrzeżem lasu dochodziła do „Rozdroża Długie”. To obecnie odcinek popularnej trasy turystycznej „Pętla Wiewióra”.

Niedawno w ramach inicjatywy obywatelskiej dokonano rewitalizacji drogowskazu. Prace polegały na oczyszczeniu stanowiska z zarośli i śmieci, wykoszeniu trawy oraz podniesieniu i zamocowaniu kamienia. W akcji oprócz muzeum i urzędu miejskiego wzięli udział uczynni mieszkańcy Borowiny, w tym sołtys Dariusz Wojtowicz oraz druhowie OSP Marcin Oszmaniec, Mariusz Gręda i Jan Milczanowski.

Cieszę, że gmina wzbogaciła się o kolejny ciekawy zabytek i dziękuję mieszkańcom Borowiny za społeczne zaangażowanie – mówi burmistrz Szprotawy Mirosław Gąsik.