RIO w Gdańsku udzieliła obszernych wyjaśnień na temat problematyki związanej z dopuszczalnością różnicowania, przy zastosowaniu metody od gospodarstwa domowego, stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w oparciu o kryterium liczby osób wchodzących w skład gospodarstwa domowego lub ilości zużytej wody w gospodarstwie domowym, z jednoczesnym różnicowaniem uwzgledniającym zabudowę jednorodzinną i wielorodzinną.

Izba przypomniała, że ustawodawca zaproponował gminom cztery sposoby ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi w przypadku nieruchomości, na której zamieszkują mieszkańcy, z których trzy stanowią iloczyn stawki opłaty ustalonej na
podstawie art. 6k ust. 1 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz:
1) liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość, lub
2) ilości zużytej wody z danej nieruchomości, lub
3) powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca
1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2020 r. poz. 1333, z późn. zm.41).

RIO zwróciła uwagę, że oprócz określonych w wyżej powołanym przepisie sposobów rada gminy może również uchwalić stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi od gospodarstwa domowego (art. 6j ust. 2 tej ustawy).

Ponadto Izba przypomniała, że na mocy przepisu art. 6j ust. 2a, radzie gminy została przyznana możliwość zróżnicować stawki opłat, o których mowa w ust. 1 i 2, w zależności od powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego, ilości zużytej wody z danej nieruchomości lub lokalu mieszkalnego, liczby mieszkańców zamieszkujących nieruchomość, liczby osób lub ilości zużytej wody w gospodarstwie domowym, odbierania odpadów z terenów wiejskich lub miejskich, a także od rodzaju zabudowy lub od faktu objęcia nieruchomości uchwałą, o której mowa w art. 2a ust. 1. „W zdaniu drugim ostatniego z wyżej powołanych przepisów zastrzeżono ponadto, że organ stanowiący gminy może stosować łącznie różne kryteria różnicujące stawki opłat” – zauważyła RIO.

Zdaniem Izby, z wyżej przywołanego przepisu art. 6j ust. 2a ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach wynika zatem, że rada gminy ma możliwość zróżnicowania stawki opłat w zależności od:

− powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego,
− ilości zużytej wody z danej nieruchomości lub lokalu mieszkalnego,
− liczby mieszkańców zamieszkujących nieruchomość,
− liczby osób lub ilości zużytej wody w gospodarstwie domowym,
− odbierania odpadów z terenów wiejskich lub miejskich,
− od rodzaju zabudowy lub od faktu objęcia nieruchomości uchwałą, o której mowa w art. 2a
ust. 1.

„Reasumując przyjąć należy, że z przedstawionego powyżej stanu prawnego wynika, że opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi może być określana według metod wybranych przez radę gminy spośród czterech wskazanych w art. 6j ust. 1 i ust. 2 tej ustawy (tj. od liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość, od ilości zużytej wody z danej nieruchomości, od powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego lub od gospodarstwa domowego), zaś stawki opłat mogą być zróżnicowane w oparciu o wybrane kryteria,
o których mowa art. 6j ust. 2a ww. ustawy” – czytamy w opinii RIO.

Zdaniem Izby, z uwagi na to, że przepis art. 6 ust. 2a zdanie drugie komentowanej ustawy dopuszcza stosowanie łącznie różnych kryteriów różnicujących stawki opłat, „przyjąć należy, że w aktualnym stanie prawnym, przy zastosowaniu metody od gospodarstwa domowego, gminy mają prawną możliwość różnicowania stawki opłaty w oparciu o kryterium liczby osób wchodzących w skład gospodarstwa domowego lub ilości zużytej wody w gospodarstwie domowym z jednoczesnym różnicowaniem uwzględniającym zabudowę jednorodzinną i wielorodzinną”.

mp/