W obowiązującym porządku prawnym nie istnieje przepis przyznający radzie gminy kompetencję do podejmowania działań w celu ograniczenia możliwości pobytu na terenie gminy ludności napływowej – stwierdził wojewoda mazowiecki w rozstrzygnięciu nadzorczym.
Wojewoda mazowiecki stwierdził nieważność uchwały Rady Gminy Bielsk w sprawie podjęcia czynności zmierzających do ograniczenia możliwości pobytu na terenie Bielska i Gminy Bielsk znacznej liczby ludności napływowej.
Przedmiotową uchwałą radni wyrazili zgodę na podjęcie przez wójta gminy czynności zmierzających do ograniczenia możliwości pobytu na terenie gminy znacznej liczby ludności napływowej. W uzasadnieniu uchwały radni stwierdzili, że do urzędu gminy wpłynął wniosek firmy dotyczący wydania warunków technicznych przyłączenia do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej planowanego zespołu tymczasowych obiektów zamieszkania zbiorowego na stały pobyt ludzi, wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Z dokumentacji wynikało, że miało się to wiązać z zamieszkaniem w gminie znacznej liczby osób.
W związku z tym, po informacji wójta, rada gminy zdecydowała o podjęciu uchwały intencyjnej upoważniającej wójta do pełnego zakresu działań w tej sprawie. Jako podstawę prawną uchwały wskazano statut gminy stanowiący, że „Rada swoje stanowisko wyraża w formie uchwał”.
Organ nadzoru stwierdził jednak, że Uchwała została podjęta bez podstawy prawnej.
Wojewoda wskazał, że „w obowiązującym porządku prawnym nie istnieje przepis przyznający radzie gminy kompetencję do podejmowania działań w celu ograniczenia możliwości pobytu na terenie gminy ludności napływowej, ani też przepis uprawniający radę gminy do zlecenia organowi wykonawczemu gminy podejmowania takich działań”.
Jednocześnie organ nadzoru przypomniał, że zgodnie z art. 52 ust. 1 i 3 Konstytucji RP, każdemu zapewnia się wolność poruszania się po terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz wyboru miejsca zamieszkania i pobytu; wolności te mogą podlegać ograniczeniom określonym wyłącznie w ustawie, w sposób zgodny z art. 31 ust. 3 Konstytucji, tj. ograniczenia te mogą być ustanowione tylko wówczas, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób.
„Wolność wyboru miejsca zamieszkania czy pobytu obejmuje generalny zakaz ingerencji państwa i władz publicznych w tę sferę życia człowieka (wyrok Trybunału Konstytucyjnego K 20/01)” – wskazał wojewoda.
mp/