Chodzi o ustawę o rozliczaniu ceny lokali lub budynków w cenie nieruchomości zbywanych z gminnego zasobu nieruchomości, potocznie nazywaną ustawą „lokal za grunt”. Jej przepisy zakładają w uproszczeniu, że gmina za oddanie gruntu pod budowę mieszkań ma otrzymać w zamian od inwestora część lokali. 

Celem ustawy, zgodnie z uzasadnieniem, jest stworzenie warunków do nabywania nieruchomości gminnych z przeznaczeniem na cele inwestycyjne z rozliczeniem w cenie tych nieruchomości ceny lokali lub budynków mieszkalnych lub użytkowych przekazywanych gminie przez nabywcę nieruchomości. 

Gmina będzie mogła wykorzystać pozyskane w wyniku rozliczenia ceny nieruchomości lokale czy budynki na realizację jej zadań z zakresu polityki mieszkaniowej, kulturalnej, edukacyjnej czy opieki zdrowotnej. 

Ustawa określa zasady zbywania nieruchomości z gminnego zasobu nieruchomości z rozliczeniem w cenie tych nieruchomości ceny lokali czy budynków przekazywanych gminie przez nabywcę nieruchomości w przetargu nieograniczonym. 
 

Lokal za grunt. Sejm uchwalił pierwszą część rynkowej części pakietu mieszkaniowego

O zbyciu nieruchomości z gminnego zasobu nieruchomości rozstrzygać ma rada gminy. Ustawa określa treść uchwały rady gminy, w tym wymóg wskazania liczby i powierzchni lokali lub budynków jakie mają zostać przekazane gminie w rozliczeniu ceny nieruchomości, ich parametrów, minimalnego standardu, lokalizacji oraz ceny 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu lub budynku. Budynki lub lokale przekazane w rozliczeniu ceny mogą pochodzić z przedsięwzięcia innego niż inwestycja.

Cena 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu lub budynku przeznaczonego do przekazania przez inwestora na własność gminie w ramach rozliczenia „lokal za grunt” nie może przekroczyć wartości średniego wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1 m2 powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o pomocy państwa w ponoszeniu wydatków mieszkaniowych w pierwszych latach najmu mieszkania. Cena ta może być podwyższona w uchwale o zbyciu nieruchomości ale w granicach określonych w ustawie, przy czym łączna cena lokali lub budynków nie może być wyższa niż wartość zbywanej nieruchomości.

W przypadku lokalu lub budynku wpisanego do rejestru zabytków lub znajdującego się na obszarze wpisanym do rejestru zabytków albo znajdującego się na obszarze rewitalizacji łączna cena lokali lub budynków nie może być wyższa niż 90% wartości nieruchomości (art. 4).

Zbyciu mogą podlegać nieruchomości objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego albo dla których wydano decyzję o warunkach zabudowy (art. 5 ust. 3). 

Ustawa określa szczegółowe wymogi dotyczące warunków przetargu (art. 6), oferty inwestora (art. 7) oraz umowy zbycia nieruchomości (art. 9). Ustawa ma wejść w życie z dniem 1 kwietnia 2021 r. 

mp/