Podlaskie Towarzystwo Sienkiewiczowskie rozpoczęło działalność. 30 maja w Uniwerystecie w Białymstoku spotkali się członkowie - założyciele Towarzystwa.

Prezesem Podlaskiego Towarzystwa Sienkiewiczowskiego została dr Barbara Noworolska. W skład zarządu weszli także: wiceprzewodnicząca Elżbieta Zubrycka, prof. Jolanta sztachelska, Beata Więckowska, Halina Rząsa, Mariusz Kamiński i Alicja Stefańska. Podczas spotkania nakreślono założenia Towarzystwa i plan pracy na najbliższy okres.

Prof. Jolanta Sztachelska - dyrektor Instytutu Filologii Polskiej UwB oraz dr Barbara Noworolska opowiedziały uczestnikom spotkania o związkach Henryka Sienkiewicza z Podlasiem i śladach tych związków w twórczości pisarza.

Zauważono przy tym, że mieszkańcy województwa podlaskiego niewiele wiedzą o tych związkach, a w Białymstoku nie ma nawet ani jednej szkoły imienia pisarza. W województwie podlaskim szkół takich jest zaledwie 8, podczas gdy w całym kraju jest ich 260.

Podlaskie Towarzystwo Sienkiewiczowskie działać będzie przy Instytucie Filologii Polskiej UwB.


PROGRAM obchodów rocznicowych Henryka Sienkiewicza w woj. podlaskim

Celem obchodów jest przypomnienie mieszkańcom o związkach Henryka Sienkiewicza i jego rodziny z Podlasiem oraz tego, co dla popularyzacji tych ziem zrobiły powieści pisarza, zwłaszcza Trylogia i Krzyżacy. Mamy na uwadze także cele dydaktyczne: przybliżenie przeszłości Rzeczypospolitej, jej potęgi i chwil upadku, życia Polaków w okresie rozbiorów, zarówno w okresie międzypowstaniowym, jak i po upadku styczniowego zrywu.

Silnymi ośrodkami pielęgnującymi dawne tradycje i planującymi inicjatywy były domy prywatne, zwłaszcza dwory szlacheckie i warszawskie salony kulturalno - literackie. Do takich ośrodków ważących na życiu kraju w XIX wieku należał dwór Glogerów w Jeżewie, który gościł znakomitych luminarzy ówczesnej kultury np.: Henryka Sienkiewicza, Elizę Orzeszkową, Juliana Bartoszewicza, Jana Karłowicza, Michała Federowskiego i wielu innych. Gloger prowadził korespondencję z J.I. Kraszewskim, odwiedzał go też brat pisarza.

Uwieńczeniem pracy Glogera była Encyklopedia Staropolska w dużym stopniu oparta o wiedzę ludzi zamieszkujących okolice Jeżewa oraz o wspomnienia jego żony. Wspólną z Sienkiewiczem podróż wozem do Białowieży opisał w reportażu „Z puszczy Białowieskiej”. Płynął też polskimi rzekami Wisłą i Biebrzą oraz związanym z naszą przeszłością Niemnem. Podróż opisał w książce „Dolinami rzek”, do której przedmowę napisała Eliza Orzeszkowa.

Chcemy usypać edukacyjny kopiec Sienkiewiczowi, aby przypominał nam rodowód pisarza i jego zasługi dla naszego regionu. A przez przekłady Trylogii na języki świata oraz przez otrzymanie w 1905 roku nagrody Nobla [ był to 6-ty Nobel w świecie] w okresie niewoli przypomniał światu, że istniejemy jako naród i istnieliśmy jako niepodległa Rzeczypospolita Obojga Narodów.

W związku z tym planujemy m.in.:

- uruchomienie tras wycieczkowych: małej od Choroszczy przez Rzędziany, Radule, Jeżewo do Tykocina, większej uwzględniającej Wąsosz lub Białowieżę,Woźną Wieś, Poświętne oraz najdłuższej, która wyszłaby poza granice województwa i uwzględnia Wolę Okrzejską, Okrzeję, Grotki i Burzec oraz na południe wiodłaby do Oblęgorka – majątku, który otrzymał Sienkiewicz od narodu w prezencie za ‘Pokrzepianie serc”.

- Uruchomienie trasy wodnej od Narewki do Tykocina doliną Narwi. Spływy kajakowe.

- Zbudowanie trasy rowerowej z Białegostoku do Tykocina przez Choroszcz. Służyłaby nie tylko wycieczkom ale i ludności miejscowej, która często porusza się rowerami. Szlak taki zapewniłby bezpieczeństwo jazdy.

- Uruchomienie schroniska młodzieżowego poprzez zakup nieczynnej szkoły i przystosowanie jej do tego celu. W Polsce jest 260 szkół, których patronem jest Henryk Sienkiewicz.

- Ożywienie pamięci Glogera, stworzenie punktu muzealnego.

- Koncert w Filharmonii w Białymstoku uwertur do oper opartych na „Quo vadis”. Wystawa ilustracji do francuskiego wydania tej powieści przez wyd. E. Flammarion w 1901 r. autorstwa Jana Styki, tego samego, który malował z Kossakiem Panoramę Racławicką.

- Wystawa obrazów inspirowanych powieścią „Quo vadis”. W epoce Sienkiewicza namalowali je: Piotr Stachiewicz {Kraków] F,Róster{Kraków}, K. Górski,, Henryk Siemiradzki, Jan Styka a także cudzoziemcy Rumpler Franz [Wiedeń] Aubert [Francja]. W sumie według poznańskiej biblioteki im. Raczyńskich prac tych jest 84. Gdyby połowę udało się zgromadzić na wystawie już byłoby to wydarzenie ogólnopolskie i godne uczczenie 100 rocznicy otrzymania nagrody Nobla przez Sienkiewicza.

- Opracowanie i wydanie dwu przewodników po trasie Sienkiewiczowskiej, które promowałyby nasz region pokazując jego zabytki i historię.

- Konkurs plastyczny dla uczniów, którego celem byłoby zilustrowanie scen z pism Sienkiewicza. Konkurs ożywiłby lekcje rysunku, przypomniał o historii Polski, skłonił do czytania, uwrażliwił na piękno języka itp..

- Przygotowanie i przeprowadzenie sesji naukowej poświęconej Sienkiewiczowi. Publikacja materiałów z sesji.

- Wystawienie sztuki Sienkiewicza w teatrze jako element obchodów 100 rocznicy pierwszego polskiego Nobla.



www.wrotapodlasia.pl