Zakup ze środków gminy wieńca pogrzebowego dla zmarłego pracownika lub radnego nie ma bezpośredniego związku z realizacją zadań własnych gminy, ale po spełnieniu pewnych warunków może być prawnie dopuszczalny – uważa RIO w Gdańsku.
RIO w Gdańsku opublikowała opinię na temat dopuszczalności finansowania ze środków publicznych kosztów zakupu wieńca pogrzebowego oraz kosztów związanych z zamieszczeniem w prasie kondolencji w związku ze śmiercią pracowników, byłych pracowników urzędu gminy, radnych oraz osób bliskich tych osób.
Izba przywołała m.in. art. 6 i 7 ustawy o samorządzie gminnym. Pierwszy z nich stanowi, że do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Natomiast zgodnie z art. 7 określającym katalog zadań własnych gminy, zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.
W ocenie RIO, zdanie drugie tej jednostki redakcyjnej, rozpoczynające się od sformułowania "w szczególności zadania własne obejmują sprawy", świadczy o tym, że w przepisie tym zostały wymienione typowe zadania realizowane przez gminę, składające się na otwarty katalog płaszczyzn działania powierzonych samorządowi gminnemu przez ustawodawcę.
Zdaniem Izby wydatkowanie z budżetu gminy środków z przeznaczeniem na zakup wieńców pogrzebowych, czy też zamieszczenie w prasie kondolencji w związku ze śmiercią pracowników, byłych pracowników urzędu gminy, radnych oraz najbliższych im osób „nie jest bezpośrednio związane z realizacją zadań własnych gminy wymienionych w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym, jednakże przyjąć należy, że takie wydatki mogą mieć związek z realizacją spraw publicznych o znaczeniu lokalnym”.
Dlatego zdaniem RIO, z wyżej powołanych względów wydatkowanie środków publicznych na ww. cele przy spełnieniu pewnych warunków „może okazać się prawnie dopuszczalne”.
Przede wszystkim Izba wskazała, że wydatkowanie środków publicznych w każdym przypadku powinno odbyć się z poszanowaniem zasad określonych w art. 44 ust. 3 pkt 1 ustawy o finansach publicznych, który nakazuje wydatkowanie środków publicznych: w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasad: uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów, optymalnego doboru metod i środków służących osiągnięciu założonych celów.
Ponadto w myśl zasady wyrażonej w art. 254 pkt 3 ustawy o finansach publicznych w toku wykonywania budżetu jednostki samorządu terytorialnego są zobowiązane do dokonywania wydatków w granicach kwot określonych w planie finansowym, z uwzględnieniem prawidłowo dokonanych przeniesień i zgodnie z planowanym przeznaczeniem, w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasady uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów.
Izba zwróciła także uwagę, że zadaniem własnym gminy jest nie tyle dokonanie samego wydatku, ale jest nim cel i rezultat mieszczący się w regulacjach ustawowych określających zadania własne gminy.
mp/