Biuro Turystyki i Edukacji Regionalnej w Szprotawie ogłosiło otwarty konkurs na zdjęcia motyli występujących przy szlaku turystycznym „Pętla Wiewióra”. Najwięcej okazów napotkamy na odcinku pomiędzy Rozdrożem Długie a parkingiem leśnym w Dzikowicach – zdradza szef biura Maciej Boryna. Wśród nich można uchwycić gatunki rzadkie i unikaty.
Lokalizacja parkingu leśnego Pętla Wiewióra
W 2019 roku Rada Miejska w Szprotawie ustanowiła Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy „Potok Sucha”, by chronić oraz promować cenne walory przepływającego przez las cieku. Wspólnie z Nadleśnictwem Szprotawa utworzono również pieszo-rowerową „Pętlę Wiewióra”, gdzie turyści i dbający o kondycję mieszkańcy zapoznają się z przyrodniczymi i kulturowymi skarbami ustanowionego zespołu.
Jak podaje Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, ten obszar Natury 2000 stanowi mozaikę grądów i łąk z unikatowym w skali regionu skupieniem bezkręgowców z Załącznika Dyrektywy Rady EWG – przeplatki maturny, czerwończyka nieparka i pachnicy dębowej. Oficjalnie to jedyne na Ziemi Lubuskiej stanowisko przeplatki maturny, objętej w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Jest również chroniona w całej Unii Europejskiej.
Mimo iż obszar wyznaczono głównie ze względu na rzadkie bezkręgowce, chroni on bardzo dobrze zachowane wilgotne grądy środkowoeuropejskie z dużym udziałem starodrzewia oraz drzew martwych i dziuplastych, stanowiących siedliska m.in. właśnie dla pachnicy dębowej - reliktu lasów pierwotnych, ściśle związanego ze starymi, dziuplastymi drzewami.
100 lat temu lasem tym interesowali się także niemieccy przyrodnicy, a przede wszystkim śląski botanik Theodor Schube. Las wyróżniał się dla nich różnorodnością siedlisk i dużą ilością wiekowych dębów. Pomnikowe dęby „Śniadaniowy” i „Kotwicz” były wymieniane wśród najważniejszych w przedwojennej rejencji legnickiej. Tutejsze motyle badał m.in. pastor Rudolf Pfitzner.
Od kilku lat Las Schubego jest przedmiotem zainteresowania badaczy z Towarzystwa Bory Dolnośląskie i niezrzeszonych miłośników przyrody, co zaowocowało nie tylko odkryciami osobliwych gatunków, lecz również obiektów dziedzictwa kulturowego. I tak w sąsiedztwie Pętli Wiewióra w 2024 roku udokumentowano bytowanie motyla przeplatki diaminy, która oficjalnie nie występuje w regionach południowo-zachodnich Polski. Wykształca jedno pokolenie w roku (czerwiec-lipiec), a jej rośliny żywicielskie to kozłek lekarski, kozłek dwupienny, kozłek całolistny.
W 2025 roku z najcenniejszych gatunków zarejestrowano okazy, takie jak: Czerwończyk nieparek - gatunek objęty ochroną ścisłą, znajdujący się na Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce; Paź żeglarz - w Polsce występuje głównie na południu i w środkowej części kraju, objęty ochroną gatunkową; Modraszek nausitous - w Polsce objęty ochroną prawną.
Ponadto uchwycono inne ciekawe gatunki, jak: Modraszek korydon - w Polsce rozpowszechniony na niżu, na północy kraju spotykany tylko lokalnie; Ogończyk wiązowiec - występuje w całym kraju ale postać dorosła jest rzadko obserwowana, łatwiej odnaleźć gąsienice; Rusałka osetnik - Owad dorosły jesienią migruje nad Morze Śródziemne a wiosną do Polski powraca kolejne pokolenie; Osmaganek plamek - występuje na terenie całego kraju, ale lokalnie. Jest też obecny prawie w całej Europie. Preferuje rzadkie lasy liściaste i mieszane; Czerwończyk dukacik - występuje głównie w górach, na nizinach jest rzadszy.
Poza tym zaobserwowano gatunki: Karłątek leśny, Kosternik palemon, Dostojka malinowiec, Dostojka latonia, Rusałka admirał, Rusałka żałobnik, Rusałka pawik, Rusałka kratkowiec, Modraszek ikar, Modraszek wieszczek, Modraszek amandus, Paź królowej, Karłątek ryska, Bielinek kapustnik, Przestrojnik trawnik, Pazik dębowiec i inne.
Własne zdjęcia z „Pętli Wiewióra” należy przesyłać do końca sierpnia br. na adres mailowy cas@szprotawa.pl.
UM Szprotawa