Ruszają konsultacje społeczne Polskiej Strategii Wodorowej do roku 2030 z perspektywą do 2040 roku. Potrwają 30 dni.Inwestycje w technologie wodorowe w Polsce mają wynieść w najbliższych 10 latach kilkanaście miliardów zł. Sporo uwag do projektu mogą mieć samorządy.
Z punktu widzenia władz lokalnych pierwszą "jaskółką" tworzonej strategii może być program NFOŚiGW "Zielony Transport Publiczny", w ramach którego - od 4 stycznia - samorządy mogą ubiegać się o dotacje na zakup lub leasing zeroemisyjnych autobusów i trolejbusów wykorzystujących do napędu także wodór. Budżet programu to 1,3 mld zł.
Na czwartkowej konferencji prasowej minister klimatu i środowiska Michał Kurtyka podkreślił, że gospodarka wodorowa jest jednym z priorytetów rządu na najbliższe lata. Wskazał, że technologie wodorowe mają przyczynić się m.in. do modernizacji sektora energetycznego oraz pomóc w sprawiedliwej transformacji regionów dziś uzależnionych od węgla.
Wiceminister Ireneusz Zyska poinformował, że resort pracuje nad odpowiednią ustawą - Prawem wodorowym - oraz porozumieniem sektorowym ws. rozwoju technologii wodorowych.
Strategia zakłada działania w trzech filarach gospodarki: transporcie, który w ocenie ministerstwa ma szansę być pierwszym sektorem szeroko wykorzystującym wodór; energetyce i ciepłownictwie oraz przemyśle. W tym ostatnim segmencie chodzi np. o wykorzystanie wodoru przy produkcji stali. Japończycy testują również technologie wodorowe, które mogłyby być szeroko wykorzystane w gospodarstwach domowych.
Polska jest piątym na świecie i trzecim w UE producentem wodoru - podkreślił minister w KPRM, szef gabinetu politycznego prezesa Rady Ministrów Krzysztof Kubów. Przypomniał, że Wspólnota chce do 2050 roku przeznaczyć na projekty wodorowe 500 mld euro. "Rząd, stawiając na technologie wodorowe, na rozwój tych technologii, na local content, ale też i na ważny udział wodoru w polskim miksie energetycznym, nie będzie żałował w tym zakresie na pewno środków" - zapewnił Kubów.
Polska Strategia Wodorowa wyróżnia sześć koniecznych do osiągnięcia celów. Pierwszy dotyczy wdrożenia technologii wodorowych w energetyce. Wśród przedsięwzięć wskazano uruchomienie instalacji P2G (power-to-gas) klasy 1 MW na bazie polskich technologii, jako wsparcia dla stabilizacji pracy sieci dystrybucyjnych; wsparcie badań i rozwoju układów ko- i poligeneracyjnych w celu stworzenia instalacji demonstracyjnych, a następnie uruchomienie instalacji średniej wielkości; rozpoczęcie wykorzystania wodoru jako magazynu energii.
Drugi cel to wykorzystanie wodoru jako paliwa alternatywnego w transporcie. Strategia ma zakładać np. umożliwienie dopuszczenia do eksploatacji 500 wyprodukowanych w Polsce autobusów napędzanych wodorem w 2025 r. i rozpoczęcie eksploatacji 2000 autobusów wodorowych w 2030 r. Strategia ma wesprzeć rozwój sieci bazowej poprzez budowę 32 stacji tankowania wodoru; budowę pierwszych pociągów lub lokomotyw wodorowych; wytwarzanie paliw syntetycznych w reakcji wodoru z tlenkiem i dwutlenkiem węgla oraz z azotem.
Trzeci cel to wsparcie dekarbonizacji przemysłu, m. in. poprzez wsparcie działań na rzecz pozyskania i zastosowania niskoemisyjnego wodoru do procesów produkcji petrochemicznej oraz nawozowej; wprowadzenie węglowego kontraktu różnicowego jako instrumentu wsparcia transformacji klimatycznej przemysłu; wsparcie, także finansowe, studiów wykonalności przemysłowych "dolin wodorowych" w ramach budowy przemysłowych procesów o obiegu zamkniętym. Docelowo powstanie co najmniej pięć "dolin wodorowych" ze znaczącym elementem infrastruktury przesyłowej wodoru.
Czwarty cel to produkcja wodoru w nowych instalacjach, w tym uruchomienie instalacji do produkcji wodoru ze źródeł niskoemisyjnych m.in. w procesie elektrolizy, z biometanu, gazów odpadowych, z gazu ziemnego z wykorzystaniem CCS/CCU, w drodze pirolizy oraz innych alternatywnych technologii pozyskiwania wodoru. Planuje się też wykorzystanie mocy OZE dla potrzeb elektrolizy. Zainstalowana moc elektrolizerów ma sięgnąć w 2030 r. 2 GW. Zakłada się też zapewnienie warunków do budowy instalacji do produkcji wodoru przy elektrowniach jądrowych.
Cel piąty to sprawna i bezpieczna dystrybucja wodoru, w tym stopniowy rozwój sieci przesyłu i dystrybucji wodoru, wprowadzanie do sieci gazowych gazu wyprodukowanego w systemach power-to-gas.
Celem szóstym jest stworzenie stabilnego otoczenia regulacyjnego, usuwającego bariery rozwoju rynku wodoru oraz zachęcającego do stopniowego zwiększania wykorzystania OZE dla potrzeb elektrolizy.
mick/ woj/