Ujednolicony tekst ustawy uwzględnia zmiany wprowadzone ustawą z dnia 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw oraz zmiany wynikające z przepisów ogłoszonych przed 20 lipca 2023 r.

Zgodnie z opublikowanym tekstem, wynagrodzenie roczne ustala się w wysokości 8,5 proc. sumy wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie. W podstawie do wyliczenia „trzynastki” uwzględnia się wynagrodzenie i inne świadczenia ze stosunku pracy przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, a także wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy oraz wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy przysługujące pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy.

Czy dodatek motywacyjny sfinansowany ze środków unijnych trzeba uwzględniać przy naliczaniu „trzynastki”?

Dodatkowe wynagrodzenie roczne przysługuje pracownikowi po przepracowaniu u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego. Pracownik, który przepracował u danego pracodawcy co najmniej sześć miesięcy, nabywa prawo „trzynastki” w wysokości proporcjonalnej do okresu przepracowanego. Wyjątek stanowią m.in. nauczyciele, w stosunku do których nie jest wymagany co najmniej półroczny okres pracy u danego pracodawcy.

Zgodnie z ustawą przepracowanie co najmniej sześciu miesięcy warunkujących nabycie prawa do wynagrodzenia rocznego nie jest wymagane m.in. w przypadku rozwiązania stosunku pracy w związku przejściem na emeryturę, rentę szkoleniową albo rentę z tytułu niezdolności do pracy lub świadczenie rehabilitacyjne. Prawo do „trzynastki” zachowują też osoby korzystające z urlopu opiekuńczego wprowadzonego nowelizacją Kodeksu pracy.

Pełny tekst ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej do pobrania poniżej.

mr/