Z interpelacją w sprawie warunków, jakie powinna spełniać miejscowość, w której można pobierać opłatę miejscową zwrócił się do resortu klimatu Andrzej Gut-Mostowy. Poseł zaapelował o zmianę przepisów w taki sposób, aby gminy posiadające odpowiednią bazę noclegową mogły wprowadzać tzw. opłatę turystyczną niezależnie od warunków klimatycznych strefy, w której się znajdują oraz aby ocena tych warunków była dokonywana na poziomie miejscowości, a nie całej strefy.

Poseł zwrócił uwagę, że obecnie ustawa o podatkach i opłatach lokalnych przewiduje możliwość poboru opłaty miejscowej i uzdrowiskowej jedynie w miejscowościach spełniających określone warunki klimatyczne i krajobrazowe, oceniane według kryteriów dla całych stref powietrznych, a nie dla konkretnej miejscowości. Z kolei rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2007 r. wskazuje, że za minimalne warunki klimatyczne uważa się m.in. zachowanie dopuszczalnych poziomów niektórych substancji w powietrzu na terenie całej strefy, co w praktyce wyklucza wiele miejscowości turystycznych z możliwości poboru opłat, pomimo że same spełniają wymagane standardy jakości powietrza.

W odpowiedzi wiceminister klimatu Urszula Zielińska podkreśliła, że obecnie w Ministerstwie Klimatu i Środowiska nie są prowadzone prace legislacyjne nad nowelizacją ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w zakresie umożliwienia gminom wprowadzenia opłaty turystycznej. Wskazała, że w tym zakresie właściwe jest Ministerstwo Sportu i Turystyki. 

Wiceminister zaznaczyła jednocześnie, że resort klimatu pracuje nad wdrożeniem unijnej dyrektywy w sprawie jakości powietrza, która wprowadza od 2030 r. zaostrzone wartości dopuszczalne dla zanieczyszczeń, w tym dla pyłu zawieszonego PM10 z 40 do 20 (średnia roczna z obecnych 40 do 20 µg/m³), PM2,5 (średnia roczna z 25 do 10 µg/m³), NO2 (średnia roczna z 40 do 20 µg/m³) i benzo(a)pirenu (poziom dopuszczalny 1,0 ng/m³, zamiast obecnego mniej ostrego poziomu docelowego 1 ng/m³). 

Zielińska wskazała, że w ramach prac związanych z implementacją dyrektywy „przygotowane zostaną kompleksowe propozycje przepisów, które pozwolą na skuteczne wdrożenie nowych wymagań oraz osiągnięcie zaostrzonych standardów jakości powietrza w wyznaczonym terminie” – wyjaśniła wiceszefowa MKiŚ. 

Jak zaznaczyła, „w toku tych zmian planowana jest również zmiana podziału Polski na strefy ochrony powietrza – liczba stref zostanie zmniejszona z obecnych 46 do 28 stref (12 aglomeracji i 16 stref stanowiących pozostały obszar województwa)”. 

Dodała, że celem takiego podziału jest zapewnienie odpowiedniego funkcjonowania systemu pomiarów, modelowania i oceny jakością powietrza z uwzględnieniem optymalizacji jego kosztów. 

Jednocześnie wiceminister oceniła, że „obowiązująca obecnie opłata klimatyczna powinna być uzależniona od jakości powietrza w strefie, tak jak to ma miejsce obecnie”. 

Zgodnie z obowiązującymi przepisami o wprowadzeniu opłaty miejscowej decyduje rada gminy. Miejscowość musi jednak spełniać minimalne warunki: klimatyczne, krajobrazowe oraz umożliwiające pobyt osób w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych, określone w rozporządzeniu Rady Ministrów. Jednym z nich jest zachowanie - na terenie strefy, w której zgodnie z ustawą Prawo ochrony środowiska dokonuje się oceny jakości powietrza i na obszarze, której położona jest dana miejscowość - dopuszczalnych, ze względu na ochronę zdrowia ludzi, poziomów niektórych substancji w powietrzu. 

Opłatę miejscową cechuje ekwiwalentny charakter – osoba uiszczająca daną opłatę ma prawo żądać w zamian określonego świadczenia. W przypadku opłaty miejscowej ustawa wiąże kompetencję rady gminy do wprowadzenia tej opłaty z zapewnieniem przez gminę minimalnych standardów klimatycznych, krajobrazowych oraz umożliwiających pobyt osób w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych.

mp/