Związek Powiatów Polskich oczekuje zmian w przepisach dotyczących wynagrodzenia nauczycieli za niezrealizowane godziny ponadwymiarowe. Według powiatów kwestie te nie zostały uregulowane wystarczająco precyzyjnie.
ZPP zwrócił się do współprzewodniczących Zespołu ds. Edukacji, Kultury i Sportu Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego z wnioskiem o rozpoczęcie prac nad uregulowaniem kwestii wynagrodzenia nauczycieli za godziny ponadwymiarowe.
„Związek Powiatów Polskich uważa za zasadne rozważenie doprecyzowania przepisów ustawowych związanych z problematyką pracy nauczyciela w godzinach ponadwymiarowych” – wskazał prezes zarządu ZPP Andrzej Płonka.
Płonka zaznaczył też, że w sprawie niezrealizowanych godzin ponadwymiarowych wypowiedział się m.in. Sąd Najwyższy, który w uchwale z 29 marca 1989 r. (III PZP 53/88) rozstrzygnął kwestię naliczania wynagrodzenia za godziny ponadwymiarowe w czasie dni wolnych od zajęć dydaktycznych albo dni wolnych od zajęć dydaktyczno-wychowawczych. Natomiast w pozostałym zakresie orzecznictwo sądowe jest niejednolite, ponieważ brakuje jednoznacznych przepisów.
We wniosku przypomniano, ze do 1992 roku art. 35 ust. 4 ustawy – Karta Nauczyciela określał, że wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe przydzielone nauczycielowi w planie organizacyjnym szkoły, wypłaca się według stawki osobistego zaszeregowania nauczyciela, z uwzględnieniem dodatków, o których mowa w art. 34, również w przypadku usprawiedliwionego nieodbycia zajęć. Przepis ten został zmieniony w związku z przeniesieniem dotychczasowych regulacji ustawowych dotyczących czasu pracy i wynagradzania nauczycieli do układu zbiorowego (ustawa z dnia 5 czerwca 1992 r. o zmianie ustawy - Karta Nauczyciela, Dz.U. 1992.53.252).
ZPP wskazał też, że kolejne zmiany przepisów doprowadziły do przyjęcia przez ustawodawcę, że zasady wypłacania wynagrodzenia za nieodbyte godziny ponadwymiarowe będą materią regulaminów przyjmowanych na podstawie art. 30 ust. 6 ustawy – Karta Nauczyciela. Natomiast sądy administracyjne kwestionują tę możliwość, co znalazło odzwierciedlenie m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 8 stycznia 2020 r. III SA/Łd 877/19 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 marca 2008 r. I OSK 1873/07.
mr/