Z końcem marca upływa ustawowy termin wypłaty dodatkowego wynagrodzenia rocznego, tzw. trzynastki, za 2016 r.

Kwestie związane z „trzynastkami” reguluje ustawa o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej. Zgodnie z przepisami wynagrodzenie roczne wypłaca się nie później niż w ciągu pierwszych trzech miesięcy roku kalendarzowego następującego po roku, za który przysługuje.

Pracownik nabywa prawo do tzw. trzynastki w pełnej wysokości (8,5 proc. rocznego wynagrodzenia) po przepracowaniu u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego. Jednak dodatkowe wynagrodzenie - w proporcjonalnej wysokości - przysługuje już po sześciu miesiącach pracy.

Dodatkowo w przypadkach wymienionych w ustawie półroczny staż nie jest wymagany. Takie zwolnienie obejmuje m.in. nowo wybranych wójtów, burmistrzów, prezydentów miast, nowo powołanych ich zastępców i skarbników.

Bezwarunkowo „trzynastkę” otrzyma też pracownik, z którym rozwiązano stosunek pracy, ponieważ wygrał wybory samorządowe lub awansował na stanowiska: zastępcy wójta lub skarbnika.

To samo dotyczy pracownika, który przechodzi na emeryturę, zostaje przeniesiony służbowo lub np. zwalnia się go z przyczyn leżących po stronie pracodawcy.

Po tym jak Trybunał Konstytucyjny uznał, że pominięcie urlopu macierzyńskiego jest niezgodne z konstytucją w 2013 r. do ustawy dodano nowe wyjątki.

W znowelizowanej wersji ustawy prawo do trzynastki, bez konieczności przepracowania faktycznie sześciu miesięcy, przysługuje też pracownikowi, który korzysta przede wszystkim z urlopu macierzyńskiego, z dodatkowego urlopu macierzyńskiego, z urlopu ojcowskiego i z urlopu rodzicielskiego.

We wszystkich tych przypadkach wysokości trzynastki jest proporcjonalna do przepracowanego okresu.

W ustawie przewidziano również przypadki, w których wynagrodzenie roczne przepada. Pracownik nie nabywa prawa do wynagrodzenia rocznego w razie nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy trwającej dłużej niż dwa dni. W świetle ustawy trzynastki nie otrzyma też pracownik, który stawił się do pracy lub przebywał w niej w stanie nietrzeźwości czy osoba zwolniona dyscyplinarnie.

Wynagrodzenie roczne ustala się w wysokości 8,5 proc. sumy wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie.

Uwzględnia się przy tym składniki wynagrodzenia przyjmowane do obliczenia ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy (np. dodatek stażowy), a także wynagrodzenie za ten urlop.

kic/Serwis Samorządowy PAP

Więcej na ten temat:

Zgodnie z generalną zasadą podstawą wyliczenia dodatkowego wynagrodzenia rocznego jest wynagrodzenie za czas efektywnie przepracowany