Gmina Recz położona jest na Pojezierzu Ińskim, w południowej części województwa zachodniopomorskiego w powiecie choszczeńskim.

 W skład gminy wchodzi 15 sołectw: Grabowiec, Jarostowo, Lubieniów, Nętkowo, Pamięcin, Pomień, Rajsko, Rybaki, Sicko, Słutowo, Sokoliniec, Sulibórz, Suliborek, Wielgoszcz, Żeliszewo.

Recz leży wśród malowniczych wzgórz nad rzeką Iną przy drodzę krajowej nr 10 (Szczecin – Bydgoszcz) oraz lini kolejowej Stargard Szczeciński –Piła, co stwarza dogodne połączenie transportem samochodowym i kolejowym.

Miasto Recz zachowało średniowieczny układ o owalnym zarysie i jest do dzisiaj w większości opasane murem obronnym z kamieni polnych, zbudowanym w XIV XV w., którego grubość wynosi 1,10 - 1,20m. Najwyższa zachowana wysokość to 5m.

Recz leży na szlaku historycznym zwanym "Szlakiem cysterskim", który wyznaczają miejscowości gdzie osiedlali się cystersi. Klasztor w Reczu ufundowany został przez margrabiów brandenburskich w 1294r. Osiadły tutaj cysterki na wzgórzu zwanym dzisiaj "Wzgórze Klasztorne". Miejsce to czeka na badania archeologiczne, w wyniku których może zostać utworzone muzeum.

Do tego międzynarodowego szlaku cysterskiego należą także: Bierzwnik, Pełczyce, Marianowo, Kołbacz oraz Koszalin.

W XIII w. przez Recz podążały zastępy rycerstwa na wyprawy krzyżowe organizowane przez rycerstwo Niemiec, Francji, Anglii na tereny Prus, Litwy, Żmudzi. Na tym szlaku spotykane są ślady templariuszy, Krzyżaków oraz na przykład joanitów.

Opisywany szlak pokrywał się częściowo ze sławnym traktem handlowym "Via Marchonis" czyli "Droga Margrabiów" prowadząca z Berlina do Królewca. W Reczu znajdowała się komora celna.