„Obecnie w Ministerstwie Klimatu i Środowiska prowadzone są prace przygotowujące projekt ustawy (tzw. antyodorowej – red.), a sam proces legislacyjny zaplanowany jest na rok 2025” – poinformował wiceszef MKiŚ Krzysztof Bolesta.

Wiceminister podkreślił, że ministerstwo w porozumieniu z wiodącymi jednostkami naukowymi, pracuje nad kompleksowym rozwiązaniem, regulującym zjawisko uciążliwości zapachowej. Dodał jednak, że wieloaspektowość problemu oraz brak do tej pory jednolitego prawodawstwa w Unii Europejskiej oraz wytycznych, utrudnia realizację tego zadania. 

„W ostatnich latach ilość skarg i wniosków o interwencję w zakresie uciążliwości zapachowych podwoiła się, dlatego też proponowane rozwiązania ustawowe będą brały pod uwagę nie tylko uciążliwości zapachowe pochodzenia rolniczego, ale również te pochodzące z produkcji przemysłowej czy sektora komunalnego” – wyjaśnił Bolesta. 

Dodał, że nowe przepisy bazować będą na nowoczesnych rozwiązaniach technicznych i najlepszych dostępnych technikach pomiarowych, które z powodzeniem stosowane są od lat na obszarze Unii Europejskiej. 

„W trakcie prac Ministerstwo Klimatu i Środowiska weźmie pod uwagę obecny stan wiedzy, możliwości administracyjne i laboratoryjne, potrzeby społeczne oraz bezpieczeństwo zdrowotne obywateli” – zaznaczył wiceminister.

W polskim systemie prawnym nie ma w tej chwili regulacji, która w sposób kompleksowy określałyby zasady zwalczania uciążliwości zapachowych. Pierwszy projekt w tym zakresie przygotowano jeszcze w 2007 r., ale nie doczekał się wdrożenia. Kolejne rządy bez sukcesu podejmowały prace legislacyjne w tym zakresie.  

Ostatni projekt ustawy o minimalnej odległości dla planowanego przedsięwzięcia sektora rolnictwa, którego funkcjonowanie może wiązać się z ryzykiem powstawania uciążliwości zapachowej ukazał się w RCL w 2021 r.

W regulacji określono tzw. wskaźniki DJP, czyli duże jednostki przeliczeniowe, które mają być stosowane przy określaniu minimalnych odległości uciążliwych zapachowo inwestycji od zabudowy mieszkalnej. W dużym uproszczeniu DJP to umowna jednostka liczebności zwierząt hodowlanych w gospodarstwie; np. jedna krowa (o masie 500 kg) to 1 DJP, maciora - 0,35 DJP, tucznik - 0,14 DJP.

W projekcie określono, że minimalna odległość wyrażona jest w metrach i jest równa w przypadku chowu lub hodowli zwierząt liczbie nie mniejszej niż 210 DJP i nie większej niż 500 DJP; w przypadku chowu lub hodowli zwierząt w liczbie równej lub większej niż 500 DJP, musi ona wynosić co najmniej 500 metrów.

Oznacza to, że np. duże fermy zwierząt, które powodują uciążliwości zapachowe mogłyby powstawać w odległości nie mniejszej niż 500 metrów od budynków mieszkalnych.

Ostatecznie projekt utknął na etapie uzgodnień i konsultacji międzyresortowych.

mp/